Tuesday, 7 January 2020

Australië: wij zijn allemaal medeplichtig!


Iedereen is ontroerd door de beelden van Australië die ons via de media bereiken. Ik ook, maar wat mij het meest schokt, zijn niet de rode beelden van die vuurzee, het is niet die kangoeroe die tracht te ontkomen, of de walibi die aan de prikkeldraad gegrild is. Het is niet het schattige koalabeertje dat van een flesje drinkt en daarbij de hand vasthoudt van de man die het hem geeft. Wat mij het meest schokt is de totale afwezigheid van het besef dat wij allemaal medeplichtig zijn! Medeplichtig aan het in brand steken van het huis waar we allemaal in wonen.



Ik weiger te geloven dat de opwarming van de aarde een probleem is dat veroorzaakt en gehandhaafd wordt door enkele rijke industriëlen en dat enkel zij hier verandering in kunnen brengen. Aan het begin van elk productieproces staat een consument met een vraag. Aan het einde van de leveringsketen staat een consument met een creditcard. En ja, met consument bedoel ik jou en mij. Als wij niet meer zouden kopen, of minstens duurzamer zouden kopen, dan zouden producenten ook niet meer produceren. Wat niet meer verkocht wordt, zal niet meer geproduceerd worden! Dit ontkennen is iets te gemakkelijk. Het is niet aan die industriëlen om ons te vertellen wat wij nodig hebben.



Om dezelfde reden weiger ik te geloven dat dit iets is wat enkel door politici kan worden opgelost. Dat is ook iets te gemakkelijk. Je moet niet wachten tot er een verbod komt op plastic zakjes of dieselmotoren, of tot om het even wat onze planeet langzaam (of in sneltempo) aan het vernietigen is. Je kunt zelf beslissen om iets niet langer te gebruiken. Politici zijn vaak ook maar marionetten van ….tja…. en de meesten onder hen zijn toch alleen maar bezig met het vullen van hun eigen zakken, of het verzekeren van de volgende verkiezingszege.



Ook het argument dat vervuiling – en massaconsumptie in het algemeen – niets te maken heeft met de opwarming van de aarde is niet waar. Heb je jezelf ooit afgevraagd wat de echte kostprijs is van goedkope kleding, of die online bestelling uit China van dat gadget dat je denkt “nodig” te hebben? Begrijp jij je emissies als je op een zondagochtend in de wagen stapt om die vier croissants te gaan halen bij de bakker? Begrijp jij het ecologische prijskaartje van de plastiekverpakking van die fancy gezonde lunch die bij jou aan de deur wordt geleverd? De meesten onder ons niet.



Ook het argument dat de beslissing van één persoon om anders te gaan leven de wereld niet zal veranderen is te gemakkelijk. Elke massabeweging begint bij één individu …. Kijk maar naar Greta!



We leven allemaal ver boven onze natuurlijke stand en ja, ook Mick en ikzelf. Er is nog veel ruimte voor verbetering, maar we zijn enkele jaren geleden tot het besef gekomen dat we onze levensstijl drastisch moeten veranderen. We worden om die reden vaak bekeken als het geitenwollensokkenkoppel, we worden vaak bestempeld als te naïef als we denken dat we hiermee de planeet zullen redden.



Ik heb geen kinderen. Ik moet me dus geen zorgen maken over hun toekomst. En ik woon in een stad met een laag risico in een rijk land met een laag risico. Ik zou het allemaal aan me voorbij kunnen laten gaan. Maar dat kan ik niet.



Wat er allemaal aan het gebeuren is rondom ons, niet alleen in Australië, maar ook in Jakarta, het Amazonewoud, het Verenigd Koninkrijk, de VS, Mozambique … heeft ons gesterkt in de overtuiging dat wat we doen de enige weg vooruit is, maar het moet nog veel beter ...



Dus neen, ik bid niet mee voor Australië. Mijn gesprekken met God hebben nog nooit ergens iemand vooruit geholpen.



Bewustmaking met deze blogpost zal mijn bijdrage zijn. Het brengt Australië vandaag geen soelaas, maar misschien morgen wel. Want morgen gebeurt dit opnieuw, en op een dag zal het ook aan ons zijn … En dat zal sneller gebeuren dan je denkt.



Je mag delen als dit belangrijk vindt…



Foto: Mieke Richart

Australia: we are all complicit!


No-one is left untouched by the images of Australia in the media. I am not either, but what shocks me most of all is not the red images of the flames, it is not the kangaroo trying to get away or the wallaby roasted on the barbed wire. It is not the koala drinking from a bottle, holding a human’s hand. What shocks me most is our total lack of awareness that we are all complicit! Complicit in setting the house on fire, a house we all live in.



I refuse to believe that global warming is a problem caused / maintained / that can only be changed by rich industrials. At the beginning of every production line there is a consumer with a demand. At the end of the supply chain stands a consumer with a credit card, and yes by consumer I mean you and I. If consumers stopped buying or started buying more sensibly, then factories would stop producing. Big industrials will not produce what they can no longer sell! Denying this is just too easy. We don’t have to let them tell us what we need.



For the same reason I refuse to believe that this is something only politicians can change. This too is just too easy. You don’t have to wait for the government to ban plastic bags, to ban diesel cars, to ban anything slowly (or rapidly) destroying this planet. You can stop using it by your own personal decision. Politicians are very often puppets on a string of, … well… and anyway, most of them are too busy lining their pockets, or too busy securing their re-election.



Also the argument that plastic pollution and massive consumption in general has got nothing to do with global warming is not true. Have you ever asked yourself the question what the real cost is of the production of cheap clothes, of that online order shipped from China for that gadget you think you so desperately “need”? Do you understand your emissions when you fetch those four croissants by car on a Sunday morning? Do you understand the environmental cost of producing single use plastic for your fancy lunch bowl that you have delivered on your doorstep, because you want to eat healthy food? Most people don’t.



Also the argument that one person’s choice to start living differently is not going to change the world, is too easy. Mass movements start with one individual….. look at Greta!



We all live far above our natural means, yes so do Mick and I. There is still a lot of room for improvement, but we have realised years ago that we need to change the way we live dramatically. Because of this, we are often regarded as the silly hippies; we are often deemed naïve in thinking this is going to save the planet.



I don’t have children so I don’t have to worry about their future. And I live in a low-risk city in a wealthy and low-risk country. I could get away with not caring. But I do care.

What has been happening lately, not just in Australia, also in Jakarta, the Amazon, the UK, the US, Mozambique, … has strengthened us in our belief that what we are doing is the only way forward, but we have so much more to do to save this planet.



So no, I shall not be praying for Australia. My prayers have never ever brought relief to anyone anywhere in this world.



Raising awareness with this blogpost will be my contribution. It may not bring relief to the Australians today, but it might tomorrow, because tomorrow it will hit them again, and one day it will hit us…. and it will happen within our lifetime.



Please share if you care ….



Photograph: courtesy of Mieke Richart